Veien

Dei sa eg ville bli svaksynt Om eg fulgte driften min Dei kunne snakka i timevis Om at kjærlighet gjør blind Men eg syns eg fekk eit skjerpa blikk Og såg meir enn nokon gong Eg var fortrylla og forelska Og livet var ein vakker song Veien blir ikkje te mens eg går Veien var der òg i går Men eg blir te mens eg går Og det er den sjansen eg får Veien blir ikkje te mens eg går Veien var der òg i går Men eg blir te mens eg går Og det er den sjansen eg får Dei sa at alle veier er gode Som fører til ein pengepung Eg sa eg tvilte litt på det der Dei sa eg va naiv og ung Eg sa at eg ikkje lenger trudde På alt som var smart og rett At eg tross alt visste Ka eg hadde høyrt og sett Veien blir ikkje te mens eg går Veien var der òg i går Men eg blir te mens eg går Og det er den sjansen eg får Veien blir ikkje te mens eg går Veien var der òg i går Men eg blir te mens eg går Og det er den sjansen eg får Dei sa ho var nærast når ho var borte Og at noko blei borte når ho var nær Men eg merka at det der var bare diktning Ho e jo nærast når ho e her Veien blir ikkje te mens eg går Veien var der òg i går Men eg blir te mens eg går Og det er den sjansen eg får Veien blir ikkje te mens eg går Veien var der òg i går Men eg blir te mens eg går Og det er den sjansen eg får