Tilefonise Mou

Κάθε μέρα που περνάει ξυραφιά με διαπερνάει η κατάθλιψη Σ' άδειους δρόμους που 'χω μπλέξει Γκράφιτι παντού η λέξη εγκατάλειψη Τα έργα της φυγής σου σ' Πού είσαι μια συγγνώμη να μου πεις Τηλεφώνησέ μου, μην αργείς Ό, τι αληθινό σου κι αν μου πεις Σαν το ρούχο σε γυμνό κορμί θα πιάσει τόπο Τηλεφώνησέ μου, βρες καιρό Δεν αντέχω άλλο δεν μπορώ Στο δωμάτιό μου η σιωπή σου κάνει κρότο Κάθε μέρα που περνάει Σαν εχθρός μου με νικάει, απελπίζομαι Ήρθε κι άλλη μια Δευτέρα Και σαν φύλλο στον αέρα στροβιλίζομαι Σαν λίμνη που την καίνε εξατμίζομαι Πού είσαι να σωθώ απ' όλα αυτά Τηλεφώνησέ μου, μην αργείς Ό, τι αληθινό σου κι αν μου πεις Σαν το ρούχο σε γυμνό κορμί θα πιάσει τόπο Τηλεφώνησέ μου, βρες καιρό Δεν αντέχω άλλο δεν μπορώ Στο δωμάτιό μου η σιωπή σου κάνει κρότο Τηλεφώνησέ μου, μην αργείς Ό, τι αληθινό σου κι αν μου πεις Σαν το ρούχο σε γυμνό κορμί θα πιάσει τόπο Τηλεφώνησέ μου, βρες καιρό Δεν αντέχω άλλο δεν μπορώ Στο δωμάτιό μου η σιωπή σου κάνει κρότο