Kwantumwetenschapper
Neem me bij de hand
Vertel me een verhaal en
Schreeuw het door het land
De doden zijn niet dood
Zolang ze naast je staan
Ze hebben alles in hun mars
Om nog langer mee te gaan
En gooi gewoon geluiden
Als een wilde in het rond
En soms moet iemand huilen
En ik denk dus dat het komt
Omdat de golven van geluid
Van hetzelfde ritme zijn
Als de golven in je lichaam
Die breken op de pijn
Ik heb dit huis gebouwd
Met plakband en karton
Niet dat ik ooit kon weten
Waar ik aan begon
De brieven op een stapel
De boeken bij de muur
Ik stak alles in de fik
Voor de warmte van het vuur
En ik gooi gewoon geluiden
Als een wilde in het rond
En soms moet iemand huilen
En ik denk dus dat het komt
Omdat de golven van geluid
Van hetzelfde ritme zijn
Als de golven in je lichaam
Die breken op de pijn
Dus je hakt jezelf in mootjes
Je vormt jezelf weer om
Tot een vormeloze massa
Zodat je weer terugkomt
En weer wordt gegoten
In een nieuwe maatschappij
En in de leegte tussen vreemden
Hoor je er weer bij
En je gooit gewoon geluiden
Als een wilde in het rond
En soms moet iemand huilen
En ik denk dus dat het komt
Omdat de golven van geluid
Van hetzelfde ritme zijn
Als de golven in je lichaam
Die breken op de pijn
