De stilstand duurt maar even
De bus die stopt maar kort
De deadline voor het leven
Wordt niet opgeschort
Ook ik blijf in de race
Ik sta op het circuit
Ik ben nooit weg geweest
Net als het publiek
Bij de halte Medeleven
Stapt er niemand uit
Ik zal mezelf een zoentje geven
Op de beslagen ruit
Allemaal aan het rennen
Wie weet waarnaartoe
We leren niemand kennen
Zijn we soms levensmoe?
Bij de halte Medeleven
