Psyxiatriko Asylo

Chemical business Jam, κάψουλες Κάψουλες, κάψουλες Chemical-άδων χημικά παίρνω κερνάω Τους παίρνω τα κεφάλια και την κάνω βιαστικά Οι taliban στην κόλαση με ματιά ανοιχτά Και εσύ ψάχνεσαι ακόμα μα δεν βλέπεις πουθενά Κάνε χώρο σπαταλάω το ταλέντο μου όχι για να ακουστώ Αλλά για να τους πάρω από τον κώλο Ο χειρότερος γαμιόλης ποδοπάτα κάθε φλώρο Γάμησα τα groupies και έφτυσα το καλύτερο σου σόλο Μόνο πόνο μόνο και καρκινογόνο οξυγόνο Δώσε οργή στη οργή αφού στον τόπο μετά δρόμο Είμαι πάντα ένα πόντο μπροστά πάντα σπάμε τόνο Κληρονόμος του θανάτου και με θάνατο καυλώνω, λοιπόν Ο κρίκος σπάει το σώμα μου πετάει Αθήνα από Λυκαβηττό μου φαίνεται μιλάει Φωνάζει "μπίζνα χημικών" και κτίρια μασάει Η κλίκα μου μαλακές υπάρχει και σας γαμάει Δώσε βάση, να δεις πως το δικό μου θα περάσει Φίλοι τον taliban παίζει, ποιος γαμά τους απάτσι Μπάρες F-16, πυρηνικά μπαίνουν σε δράση Βιάζουμε τα beat και η δικιά σου δεν θέλει παύση Τώρα καθόδων στην κόλαση βαδίζουμε Δεν βγάλαμε τα σχολεία μάθαμε μόνο να βρίζουμε Στα αρχίδια μας η νέα εποχή Κάψουλες απο αστεροειδή που φωνάζουνε ΑπεΦαν (ΑπεΦαν) (2015) (Εντός taliban, χημικά, άκου) (Λοιπόν) Κατάρα, φτύνουμε κούκλες με βελόνες στην βεράντα Το τραβάμε σόκαρα και εγκαύματα Ακούς τον ήχο της τζαμαρίας να σπάει ενώ Ψάχνεις τα χάπια σου στο πάτωμα Ψάχνω εφημερεύοντα για ράμματα Αιμορραγώ και βλέπω οράματα Γυρίσαμε την κλεψύδρα ανάποδα Εξελίσσω τις μπάρες με τετράποδα Οπότε λογικό που νιώθεις άβολα, γαμίδι Κάνω το παν, να δω τους αντιπάλους μου κομμάτια σε παρατημένο van Ότι έχω ζήσει το' χω δει με τα ματιά κλειστά Κυκλοθυμικοί χαρακτήρες με τις κάψουλες ΑπεΦαν Εδώ τα λίγα δεν αρκούν Λέει, ξέρω με παρακολουθούν Οι φόβοι μου θυμίζουνε cartoon Γυρίσαμε το κόσμο σε πιστόλια και σαλούμ Εδώ μη με κοιτάς πώς δε τα πάντα με ενοχλούν Τα πάντα Απέθαντος ανώμαλος Άρρωστος και ανέκφραστος Ανώριμος, κομπλεξικός και αγέλαστος Βγήκα από τον λαβύρινθο σε τοξικά βυθισμένος και ανέπαφος Ήτανε να μην αρχίσω Χαρακώνω θηλυκά Καυλώνω να τις ματώνω με μίσος Τα ψυχολογικά μου με στοιχειώνουν Μοιραστώ την ηδονή του πόνου αρμόνικα Τώρα την καύτρα μου σε ποια μήτρα θα σβήσω Έχω προβλήματα ένα για κάθε λύση σου Χάνεις την πτήση σου, καίγεται το σπίτι σου Και δεν υπάρχει κάποιος να με σταματήσει Ούτε υπάρχει κάποιος να με συγκινεί Γαμάτο, αποπληκτική ατμόσφαιρα Γύρω από το κύκλωμα στη βία και μεροκάματο Εκπρόσωπο ψυχοπαθής taliban Ψυχασθενής στο ψυχιατρικό μας άσυλο Αύριο κρεμάλα στο προαύλιο