Sasmos

Είναι η αγάπη μια ζωή που σπαρταράει Είναι μια μάνα που την πνίγει ο καημός Είναι ένας άγγελος που πέφτει και πονάει Είναι το αίμα που δακρύζει κι ο Θεός Το φως που γίναμε τη νύχτα τη νικάει Είμαστε μάτια μου η γη και ο ουρανός Αυτό το μίσος μόνο μ' έρωτα περνάει Έτσι γεννιέται η ελπίδα κι ο σασμός Ελπίδα και σασμός Είναι ο ήλιος που φοβάται να γελάει Είναι ο πατέρας που θρηνεί γονατιστός Πάμε να σβήσουμε αυτό που μας πονάει Να πλύνουμε τ' αλάτι που γεννά ο θυμός Το φως που γίναμε τη νύχτα τη νικάει Είμαστε μάτια μου η γη κι ο ουρανός Αυτό το μίσος μόνο μ' έρωτα περνάει Έτσι γεννιέται η ελπίδα κι ο σασμός Ελπίδα και σασμός Αυτή η ιστορία από πόνο έχει χορτάσει Είναι ένας φόνος διαρκής και σκοτεινός Κι αν λίγο χώμα δεν αρκεί να το σκεπάσει Η αγάπη δέντρο και καρπός της, ο σασμός