БЕЗ ЦЯБЕ

Гэта лета кранае за плечы, а я не магу Я помню апошні вечар, хапалі наляту Пялёсткі ў свае кішэні на роверы з табой Ты мой, ты мой быў А цяпер глядзіш у зусім чужыя вочы Не знойдзеш мяне ты ў іх, калі захочаш Я цябе ўратую, але не ведаю, дзе ты Цяпер дзе ты Я без цябе смалю Як быццам жыццё - запасное Так яе люблю Сваю гэту параною І цябе забыць, ага, зусім Зусім няма настрою Так чакаю цябе, але дзверы на заслоне Начаплю сёння лепшыя пацеркі Пайду гуляць На вуліцах Мінска пад ліхтарамі буду ззяць І самая лепшая кава не дазволіць спаць, не спаць, не спаць Я такія выслоўі прыгожыя чула ў кіно І мне тое ж самае ты шаптаў, толькі даўно Як жа не вясціся мне на такіх шпакоў, як ты Але адкажы, чаму Я цябе чакала ў нашым месцы, дзе даўно Кахання месяц плаўна ў поўню перайшоў І мне здавалася, што гэта назаўжды, сапраўдны ты Без цябе шпацыраваць незвычна І засталіся са мной дрэнныя звычкі Што дакладна мяне згубяць Ці знарок звядуць с табой Звядуць з табой Я без цябе смалю, Як быццам жыццё - запасное Так яе люблю Сваю гэту параною І цябе забыць, ага, зусім Зусім няма настрою Так чакаю цябе, але дзверы на заслоне Я без цябе смалю, Як быццам жыццё - запасное Так яе люблю Сваю гэту параною І цябе забыць, ага, зусім Зусім няма настрою Так чакаю цябе, але дзверы на заслоне