Muhterem Hayalet

Sade boklu değneğim ve ben dokunma lütfen Hangi dağda kurt ölürse orada kalma, istemem Şimdi bana bir çare pulla yazmayıp neden? Söyle muhterem, sen bilirsin hakkaten Derdi nerede bağladın da gelemedin yeter Düğümü Kayra beş satır sonunda "Nah!" çözer Bence Rumeli TV'den selam eden Farazi Akşamın sonunda sample okşamış gibi Ben de yavşadım bu beate bolca sayfamız var Aklımın duvarlarında maalesef ki Çınlayan heves yatar, aklımın duvarlarında Bu ara badana boya da var, her biri yanı gri Şimdi ne'yleyim duvar dibinde? İlyas Salman etkisindeyim Nedense pek gücenmedim de duvara minnet ettim Orada ağza dar gelen bir bok yedim, sorma gitsin Yer yataklarında derdim az biraz sükunet Yorganımsa sanki canıma kastı yüksek Toplu iğneden bir et Şarkının sonunda sana söversem kusura bakma, affet Böyle beati mahvedersem Farazi sen de affet Akşam olmadan bir gel de feleğe sade küfre'dek Sonra yanına kağıdı kalemi al da şehri terk'et Sen mi ben mi sağ? Kim selamet? Hiç mühim değil ve siktir'et Sende şimdi tek maharet, o da bana sövmek O da hiçbir şey değil be durma sen devam et Bak bu yer yataklarında hep yanımda dili tutuk hayalet Onla sabahı bulana dek de koyu bi' sohbet Sen de gel hayaletinle beni tüket Çünkü Kayra yer yataklarında beş vakit nöbet Sade bir sükunet Yani desteğin gerek Muhterem Hayalet