ยิ่งใกล้ยิ่งไม่รู้จัก

เหมือนว่าจะรักกันแต่ไม่รักกัน เหมือนเป็นคนสำคัญแต่มันไม่ใช่ เหมือนว่าอยู่ด้วยกันแต่มันยิ่งไกล เหมือนว่าความห่วงใยไม่มีค่าเลย เหนื่อย แต่ไม่รู้จะบอกใคร เหนื่อย แต่ไม่รู้ต้องทำอย่างไร จากที่เคยไหวก็หมดแรงแล้ว หากความจริงคนเราไม่รักก็คือไม่รักกัน เรื่องจริงที่เราไม่พูดมัน ไม่มีอะไรจะเหมือนเดิมต่อไป อดทนมานาน อาจทรมานไม่เหลือใคร จะเสียเวลาหรือเสียใจ เรื่องเดียวที่เจอตอนท้ายก็คือไม่รัก เหมือนเพิ่งเกิดเมื่อวานแต่นานเหลือเกิน เหมือนว่าทางที่เดินมันยิ่งแคบลง เหมือนผูกพันแทบตาย ที่สุดก็คง เหมือนถูกบีบให้จมในกองน้ำตา เหนื่อย แต่ไม่รู้จะบอกใคร เหนื่อย แต่ไม่รู้ต้องทำอย่างไร จากที่เคยไหวก็หมดแรงแล้ว หากความจริงคนเราไม่รักก็คือไม่รักกัน เรื่องจริงที่เราไม่พูดมัน ไม่มีอะไรจะเหมือนเดิมต่อไป อดทนมานาน อาจทรมานไม่เหลือใคร จะเสียเวลาหรือเสียใจ เรื่องเดียวที่เจอตอนท้ายก็คือไม่รัก จะทนไปอย่างนี้สักเท่าไร เมื่อคนไม่มีใจ และคนที่จะไป อะไรก็ไม่เหมือนเดิม หากความจริงคนเราไม่รักก็คือไม่รักกัน เรื่องจริงที่เราไม่พูดมัน ไม่มีอะไรจะเหมือนเดิมต่อไป อดทนมานาน อาจทรมานไม่เหลือใคร จะเสียเวลาหรือเสียใจ เรื่องเดียวที่เจอตอนท้ายก็คือไม่รัก (หากความจริงคนเราไม่รักก็คือไม่รักกัน) (เรื่องจริงที่เราไม่พูดมัน) ไม่มีอะไรจะเหมือนเดิมต่อไป อดทนมานาน อาจทรมานไม่เหลือใคร จะเสียเวลาหรือเสียใจ เรื่องเดียวที่เจอตอนท้ายก็คือไม่รัก