Savvato Vrady

Κάτι απ τα μαλλιά της, κάτι απ τα φιλιά της Κάτι απ το βλέμμα της αυτό Κάτι απ το άγγιγμα της, για να μπορώ να κοιμηθώ Να έσκυβα στον λαιμό της και ο αναστεναγμός της να μου το κάψει το κορμί Και να με πει δικό της η βελουδένια της φωνή Σάββατο βράδυ και μόνος μου πίνω, μόνος μου πίνω, λιώμα να γίνω Σάββατο βράδυ και μην με ενοχλείτε, άμα τη δείτε μην μου το πείτε Φέρτε φαρμάκι να πιω και να σπάσω σαν γυαλί Γιατί μου λείπει, μου λείπει Μου λείπει, μου λείπει πολύ Κάτι απ τα δύο της χέρια, τα ντροπαλά τα αστέρια να ρθουν να ανάψουνε και αυτά να γίνουν ξεφτέρια στης αγκαλιάς της τα ζεστά Σάββατο βράδυ και μόνος μου πίνω, μόνος μου πίνω, λιώμα να γίνω Σάββατο βράδυ και μην με ενοχλείτε, άμα τη δείτε μην μου το πείτε Φέρτε φαρμάκι να πιω και να σπάσω σαν γυαλί Γιατί μου λείπει, μου λείπει Μου λείπει, μου λείπει πολύ Σάββατο βράδυ και μόνος μου πίνω, μόνος μου πίνω, λιώμα να γίνω Σάββατο βράδυ και μην με ενοχλείτε, άμα τη δείτε μην μου το πείτε Φέρτε φαρμάκι να πιω και να σπάσω σαν γυαλί Γιατί μου λείπει, μου λείπει Μου λείπει, μου λείπει πολύ