Oeh, oeh-oeh, oeh, oeh-oeh
Diepe zucht en je langste adem
Niemand weet nu, weet nu waar we staan
Losse stenen, voel ze kraken
Muren dragen, de lichten blijven aan
En wat we samen bouwen, is van marmer of beton
En helemaal van ons
Alles vergeven, alles vergeten
Soms is het beter om verder te gaan
Zoveel te geven, zoveel gekregen
Soms moet het breken om te blijven staan
Oeh, oeh-oeh, oeh, oeh-oeh
Om te blijven staan
Honderd woorden, harde stilte
Zegt veel meer dan alles wat vergaat
En wat we samen bouwen, is van marmer of beton
En helemaal van ons
Alles vergeven, alles vergeten
Soms is het beter om verder te gaan
Zoveel te geven, zoveel gekregen
Soms moet het breken om te blijven staan
Oeh, oeh-oeh, oeh, oeh-oeh
Om te blijven staan
Oeh, oeh-oeh, oeh, oeh-oeh
(Verder te gaan)
Oeh, oeh-oeh, oeh, oeh-oeh
(Om te blijven staan)
Alles vergeven, alles vergeten
Soms is het beter om verder te gaan
Zoveel te geven, zoveel gekregen
Soms moet het breken om te blijven staan
Oeh, oeh-oeh, oeh, oeh-oeh (oh)
Om te blijven staan
Oeh, oeh-oeh, oeh, oeh-oeh (oh)
Om te blijven staan
