Ginin Datark Seghanin

Չկա էլ հիմա Ոչ մեկ իմ կողքին Մտքերը իմ ու քո մասին Գինին դատարկ սեղանին Հասնում ա տաքսին Տանում ա մտքերը իմ Թողում ես ու գնում ես դու Գինին դատարկ սեղանին Քո տվածը ինձ քիչ, քիչ ա Ինչ էլ ասես հիմա կիսատ ա, սուտ ա Ու երևի արդեն ուշ ա, ուշ ա Որ հասկանամ ես, թե ինչի Քո խոսքերը իմ հետ են, ուր ա Էն հայացքը, որ իմ հետ էր, կորել ա Ու երևի արդեն ուշ ա, ուշ ա Որ հասկանամ ես, թե ինչի Ասա իմանամ, թե ոնց ա լինում Որ կորցնում ենք իրար հանկարծ Էս նեղ ու պարզ քաղաքում Ուրիշ ա ամեն ինչ Երբ տեսնում եմ, որ նորից Թողել ես, գնացել ես դու Գինին դատարկ սեղանին Քո տվածը ինձ քիչ, քիչ ա Ինչ էլ ասես հիմա կիսատ ա, սուտ ա Ու երևի արդեն ուշ ա, ուշ ա Որ հասկանամ ես, թե ինչի Քո խոսքերը իմ հետ են, ուր ա Էն հայացքը, որ իմ հետ էր, կորել ա Ու երևի արդեն ուշ ա, ուշ ա Որ հասկանամ ես, թե ինչի Ինչի Ինչի Ինչի Ինչի Ուր ես գնում, երբ իմ մտքում Իմ ու քո պատկերն ա դեռ շարունակվում Ոնց չի ցավում, խի չես լսում Ասա դե ինչն ա մեզ բաժանում Ինչ ես ուզում, որ չի հերիքում Ինչի եմ ես հիմա նստած քեզ սպասում Քիչ ա, քիչ ա Կիսատ ա, սուտ ա Ու երևի արդեն ուշ ա, ուշ ա Արդեն թողել ես,գնացել ես դու Գինին դատարկ սեղանին