Novafen

رو به آیینه نشستم زل زدم به خاطراتم بسته های قرص اینجان که بشن راه نجاتم صبح به صبح مجبور میشم با گذشته ام رو به رو شم من با موهای سفیدم عمریه سیاه پوشم کی میدونه تو سکوتم با دلم چیکار کردم من که به جای گذشته ام از خودم فرار کردم روز و به شب میرسونم با خیالی غیرممکن دردو ساکت میکنم با روزی چند وعده نوافن من هنوزم که هنوزه پرم از خواب ندیده من همون صدای خسته ام که به جایی نرسیده توی خلوت اتاقم تنهاییمو قاب کردم هرکجا که کم آوردم رو خودم حساب کردم برای شب گریه حتی حتی یه شونه نمونده زندگیمو سیل برده چیزی از خونه نمونده من شکنجه شدم اما از غرورم دل نکندم درِ این قفس که باشه میبینی منم پرنده ام کی میدونه تو سکوتم با دلم چیکار کردم من که به جای گذشته ام از خودم فرار کردم روز و به شب میرسونم با خیالی غیرممکن دردو ساکت میکنم با روزی چند وعده نوافن