Şehrin Işıkları

Ozbi (Nakarat) Yıkılır bu gönül, çıkamaz sabaha Ecelim mi bu aşk? Beni mahvediyor Gideceksen eğer, aramam kabahat Ama vazgeçişin beni kahrediyor Kafam yine bozuk yine keder Demem asla nasıl biter Düşerim kör sebebime Dönelim gecenin aşıklarına Allame (Verse) Gece yutar şehrin ışıklarını Haykırır onun aşıklarına İçip sızar yalancılar tutulmayan Sözün açar Derin yaralar Kentin huzuru yok azabı var Geçmişi peşine takar huyu bu Zaman mekan büker isim suret Hafından toz olup uçuşur Ozbi (Köprü) Beni aldığın yere dön geri bırak Sil baştan yine yarat Deli gibi sevdim seninle Yaşananları asla unutamam Beni gördüğün, sevdiğin yere bırak Her şeyi sil baştan yine yarat Hep yeniden doğdum seninle Yaşananları asla unutamam! Allame (Verse) Sanki girdabın ta kendisim Sanki uçurum kenarı sakin bir deli Ne manası var hayatın öğrendikçe Uzaklaştım insanlardan iç huzurum elden gitti gideli, çal! Aynı şarkı dönsün ayrı gayri olmaz Aynı şeyi sevdik ayrı ayrı yoldan Mutsuzluğun baki materyalle sabit Sahip oldukların sana ait değil ondan Plan yok anı yaşarım amansız Gitmek için geç kalmak olanaksız Gören der var canına kastı Kahpelerin hatrı yok, kahveleri kalsın!! Kendimi ararken başkasını buldum Şimdikinde kalp yok eskisinde akıl mantık!!! Güven, iki kişi arasında söz; bunu Önceden bilseydim eğer asla konuşmazdım