Det Hainnle Om Å Leve

Vess rett er rett og feil er feil, er det siste ordet sagt Og så bli trist for tristhets skyld, kan bli en gråtkvalt kamp om makt Men ka hjælpe det med tåra då når auan berre ser' At rett er rett og feil er feil, då kan æ ikkje sei nå' meir Førr æ snakke om å leve, æ snakke om å gje Æ snakke om å elske, æ snakke om å se Æ snakke om å sønge så høgt som æ vil Æ snakke om å gjønge te æ får te det æ vil Vess svart e svart og kvitt e kvitt, då e du blind førr alt Då ser du ikkje lys nå' meir, i varmen bli det kaldt Du bli ein sjakkmønstrat konstruksjon med pepitarutat sjæl Vess kvitt før dæ e berre kvitt, har du slådd live' ditt i hjæl Førr det handle om å leve, det handle om å gje Det handle om å elske, det handle om å se Det handle om å sønge så høgt som du vil Det handle om å gjønge te du får te det du vil Vess Gud e Gud, og du e Gud e du enno nøydd å be Så ber du mæ med tomme ord, du spør, men æ kan se At du stille opp i ein sjakk-armé, men du strides innenfra Mot svart og kvitt, og rett og feil, før det trur du at man ska Men det e nå' ainna å leve, det e nå' ainna å gje Det e nå' ainna å elske, det e nå' ainna å se Det e nå' ainna å sønge så høgt som man vil Det e nå' ainna å gjønge te man får te de man vil