John Riley

Eg sjokk meg ut ein morgon tidleg Og anda inn den svale vind Kven anna såg enn fager jenta Med mjuke liljekvite kinn Eg stagga henne og blidt eg spurde Sei, vil du vera ein sjølmanns viv? Å nei, gode herre, eg vil heller vente Og leva møy i all mi tid Kva gjer dei annerleis enn alle andra Kva gjer deg annleis enn alt som er? Så ung og fjåg, så fin og fager Du kan ekte mleg om du har meg kjær Å nei, gode herre, eg kunne vore For tre år sidan i ektestand Men min John Riley han drog or landet Og eg ber enno sorg for han Far bort med meg og gløym din Riley Ffar bort med meg til ei framand strand Så set vi segl for Pensilvani Farvel for alltid til Engeland Eg fer kje med dog til Pensilvani Eg fer kje med deg til ei framand strand Om aldri meir eg får sljå min Riley Rett aldri glløymer mitt hjarta han Då han no såg at ho var trugen Då tok han henne i famnen inn Eg er den Riley som sårt du sakna Den lenge sørgde kjærvenen din Om du er han og ditt namn er Riley Då fer eg med deg til ei fremand strand Så set vi segl for Pensilvani Farvel for alltid til Engeland Dei knytta band med hug og hjarta Til kyrkja gjekk dei hand i hand Og segl dei dette for Persilvani Og levde sælt i ektestand