Mahur

Şenlik dağıldı, bir acı yel kaldı bahçede yalnız O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız Gitti dostlar, şölen bitti, ne eski heyecan ne hız Yalnız kederli yalnızlığımız da sıralı sırasız O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız Bir yangın ormanından püskürmüş, genç fidanlardı Güneşten ışık yontarlardı, sert adamlardı Hoyrattı gülüşleri, aydınlığı çalkalardı Gittiler akşam olmadan, ortalık karardı O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız Bitmez sazların özlemi daha sonra, daha sonra Sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara Simsiyah bir teselli olur belki kalanlara Geceler uzar, hazırlık sonbahara O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız O, Mahur Beste çalar, müjganla ben ağlaşırız