Durgerdam Slaapt

Stilte om de huizen aan de Durgerdammerdijk Weemoed op het spiegelgladde water 'S Morgens vier uur, vogels, mensen, alles ligt te slapen Niemand heeft gezien dat ik er ben Mist ligt op het weiland, rond de koeien die er grazen Nevel op de slootjes die ik als mijn broekzak ken Haast te zoet om waar te zijn, m'n dorp als een oase Niemand heeft gehoord dat ik er ben Durgerdam, zo mooi zo hemelsblauw Waar is de tijd gebleven Het huis en het bed waarin ik sliep met jou De liefde van mijn leven Rokend loop ik rustig langs de steigers en de kade Slenterend langs bootjes die ik af en toe herken Ooit kwam ik hier aangezeild en jij was toen mijn haven Niemand die nog weet dat ik er ben Durgerdam zo diep verloren blauw Waar is de tijd gebleven Het huis en het bed waarin ik sliep met jou De liefde van mijn leven Durgerdam zo diep verloren blauw De tijd die wij vergaten Het huis en het bed waarin ik hield van jou Het is voorgoed verlaten