Ak Peize an Gie

Getèk’nd è getrokk’n. Jè zo vele afgezien.

’t Lev’n é je mér doen tjol’n dan da’j ooit et verdiend.

Je cieferde joe weg zoda wieder kost’n tell’n.

Moa‘k geve joen me stemme nu da’j ’t gie ne mè ku vertell’n.

Tuss’n wa was en nog a kun zien

Probeer‘k joe nog ossan te viend’n, ak peize an gie.

’t Woarn tieden zonder compasje, woa da’j nie werd gespoard.

Moa joen tied werd è verzyp woa da er niet in bluft bewaard.

Wieder waren twee uterst’n, moa in alles wa dak doen

Kom ‘k nog zovele tege wa’k gekregen èn van joen.

Tuss’n wa was en nog a kun zien

Probeer‘k joe nog ossan te viend’n, ak peize an gie.

Want in mien hoofd brandt joe vier nog dat bie joen al was gedoofd.

Een leven van leer’n en een leven van vergeet’n.

Moa t’is roare oat’t lichaam, de ziele wit t’overleev’n.

In mie gedacht’n bluv j’altied mè veel presance

In de fleur van je lév’n, preus lik fjirtig dans’n.

Tuss’n wa was en nog a kun zien

Probeer‘k joe nog ossan te viend’n, ak peize an gie.

En tope woar’n, oe dr’altied stoend è zoevele kost verdrag’n.

En oal joe liefde was voer us wegeleid.

Moa de woord’n:“ik zie je gèrn”, de woord’n:“ik zie je gèrn”,

Emme zoe wènig gezeid.