Gangandi

Ifrå heimen han sette i gamal tid

Mot frådande bylgjer i nord

Med augo og hjarta etne av strid

Med von om ei grøderik jord

I løynda han sigla, med volve-brud

I nordluten skulle han ferda

Ei skinande viv i måne-skrud

So skulle ljoset nå verda

Det gnog i mast, det knaka i skott

På reisa over land og flod

Dei knela djupt, både trælar og drott

Då ferdafolk i tunet stod

I myrket, sine trådar volva spann

Dei reiste hallar og hov

Med blod og tårer til sola rann

Leidangen hevda hans lov

Ei skinande viv i måne-skrud

So skulle ljoset nå verda

Sæmingen stupte og skalden kvad

Om kvelden vart himmelen raud

Nidingen kua seg ned og bad

Yngve-Frøys hovding var daud

Med spjut i hand, i stamnen han stod

Ein konung av gjætord er kjend

Eit heljaga andlet so lyste av ro

I skuggjane framleis han stend