Mojezeye Eshgh

آن که با معجزه ی عشقِ تو آسان دلش آرام شد آن که بیتاب تو شد از تو چنان مست و دلارام شد خالِ ابروی تو را دید و دلش رشته ی آلام شد آنکه می خورده چنان در همگان شهره ی ایام شد آن که دیوانه شد مست شد از عشقِ تو آسان منم خسته از حاله پریشان و هراسان که دارد تنم منِ دیوانه چرا قال نمودم همه ی عالم را که قدم رنجه نمایی بدین سان چنین بر سرم کی به جز تو حاله منه دیوانه رو میفهمه عاشق، که بشی میگذری از تمامیه سهمت دنیات زیر بارونا خلاصه میشه با عشقت هیچ کسی تو و احساسه تو رو دیگه نمیفهمه کی بجز تو تو تمنای منو عشق و رویای منو حال و روزایه منو میفهمی چون که وا مانده دلم از قرار تو نداره سهمی مست به گیسوی توام عاشقه روی توام در پی بوی توام تا هستی حالِ لبریز دلم می دود سمت دلت تا مستی کی به جز تو کی به جز تو حاله منه دیوانه رو میفهمه عاشق که بشی میگذری از تمامیه سهمت دنیات زیر بارونا خلاصه میشه با عشقت هیچ کسی تو و احساسه تو رو دیگه نمیفهمه کی به جز تو حاله منه دیوانه رو میفهمه عاشق که بشی میگذری از تمامیه سهمت دنیات زیر بارونا خلاصه میشه با عشقت هیچ کسی تو و احساسه تو رو دیگه نمیفهمه کی به جز تو کی به جز تو کی به جز تو کی به جز تو عاشق که بشی عاشق که بشی عاشق که بشی عاشق که بشی