SARANTARIA

Τράπεζες, φόροι και πιόνια Διαπληκτισμοί και καδρόνια Πότε να βγάλω τον διάκο Κάπου μέσα στον χειμώνα Δύο παπούτσια στην πόρτα Πρόσεχε την ανηφόρα Θα 'χει φαΐ στο ψυγείο Πάρε ομπρέλα στην μπόρα Πράσινου Λόφου κι Αυγής Η Ελλάδα χαζεύει όταν κάνω release Ο Γιάννης γουστάρει το press Μαζεύει εικοσάρικα σαν να 'παιρνε tips Η γειτόνισσα ζηλεύει Τα βράδια στέκεται στην πόρτα και με βλέπει Δεν ξέρει καν το όνομά μου να πατήσει Μα δεν έχει σημασία αφού όλο το στενό χορεύει Από παιδιά Μες στα μεροκάματα δουλειά Μες στης πολιτείας τα σκατά Για όσους φύγαν σαν να 'ναι πουλιά Όλα τα γραπτά για τη γειτονιά, η ζωή γυρνά Απ' το πουθενά, πάντα σταθερά Ασθενοφόρα, μπλε φώτα Ο πιτσιρίκος σε κώμα Η μηχανή του σμπαράλια Δεν ήταν ο Rossi να βάλει αγκώνα Οι τροχονόμοι σαν φλώρια Πίνουν καφέ στην Ομόνοια Κάνουν καμάκι σε κώλους Και δένουν τα παντελόνια Το ένα σπίτι πάνω στο άλλο Αν τελείωσε η ζάχαρη χτύπα μου να σου βάλω Αν δεν πλήρωσες τον μήνα πες θα βρούμε για τον άλλον Μαχαιρώνονται στους δρόμους λες και ζούμε στο Chicago Είναι ωραίο να 'χεις οπαδούς για πάντα Και ας κατρακυλούσα στα παγκάκια μέχρι τα τριάντα Φέτος υπόσχομαι δεν κάνουμε παζάρια Αν ο Παύλος μπει μπροστά δε τον κουνάς ούτε με μάγια Το stress μου βαράει καμπάνες Τα φιλαράκια μου στέκονται σαν λαμπάδες Κι εγώ ούτε που ξέρω τι έχω πετύχει Απλώς έρχονται και λένε Νίκο σ' ακούνε χιλιάδες Με κατακρίνουν οι φασίστες Δε με γουστάρουν οι παπάδες Με αγαπάν όλοι οι αλήτες Δε μπαίνουνε να ακούσουνε τι βγάζω οι ραπάδες Κάτι σαραντάρια βαράνε το μέσα μου Καλοκαίρι στην Πευκών ιδρώνω πάνω στην καρέκλα μου Όχι να μην ξεχάσω κι αυτή την ιδέα μου Δε θα δεχτώ να πάει λάθος η πατέντα μου Ξύπνα και μπες μες στα μπουλούκια Ήρθε η ΔΕΗ και το νερό κι εσύ μασούλα Αυτή η εποχή μας άφησε κουσούρια Και συνάχια, αυτά τα μπάσταρδα, χαοτικά σακούλια Από παιδιά Μες στα μεροκάματα δουλειά Μες στης πολιτείας τα σκατά Για όσους φύγαν σαν να 'ναι πουλιά Όλα τα γραπτά για τη γειτονιά, η ζωή γυρνά Απ' το πουθενά, πάντα σταθερά Από παιδιά Μες στα μεροκάματα δουλειά Μες στης πολιτείας τα σκατά Για όσους φύγαν σαν να 'ναι πουλιά Όλα τα γραπτά για τη γειτονιά, η ζωή γυρνά Απ' το πουθενά, πάντα σταθερά Αγαπητό μου παιδί, όταν γεννηθείς πρέπει να μάθεις Τον τρόπο τον κόσμο να καταλάβεις μια για πάντα Ο πλανήτης κρέμεται από έναν φθηνό ιμάντα Κι ήταν λίγο μαλακία που γεννήθηκες στην Ελλάδα Γιατί στον μπαχτσέ μας μέσα έχει μαϊντανούς χιλιάδες Δούλους κι αφεντάδες, κόμματα και ομάδες Βουλευτές, παπάδες, φτώχεια και παράδες Και μέσα σ' όλα αυτά πρέπει να ψάξεις και ένα νόημα για να ζεις Αν πετύχεις κάτι το χρωστάς άλλα άμα δεν πετύχεις Τίποτα δε σου χρωστάει κανείς Είμαι στην καλύτερη σεζόν το χέρι καίει Κάνε πίσω, ό,τι σουτάρω γράφει τρεις Δύσκολο, το 'χεις κάνει δύσκολο Μου 'στειλες πως πήρα τον κατήφορο, δύσκολο Μπήκα στο προφίλ σου να σε δω και τι να δω Σ' έχει στείλει, μπέμπη, ο μπαμπάς στη Μύκονο Να λέω εξυπνάδες είναι το ατού μου Ο Kendrick στα βραβεία ντύθηκε σαν τον παππού μου Δε θα μπω στρατό, λασκάρει η βίδα του μυαλού μου Κύριε λοχαγέ, αν θέλεις έλα εσύ στο tour μου Να γράφω τα δικά μου είναι η δουλειά μου Απ' το μπαλκόνι φώναζε η μαμά μου γύρνα σπίτι Βρεγμένο χώμα και γκαζόν πάνω στα γόνατά μου Δεν έχω φτιάξει τα ελαττώματα μου, αλλά να μου Η εταιρεία σπρώχνει, ο ράπερ δεν πάει, δεν πάει Όλη η χώρα ακόμα stand by είναι, stand by Το παιχνίδι είναι έτοιμο να λήξει Όταν κάνω το παιχνίδι με τα kicks Στη Monopoly δίπλες ζαριές σημαίνουν το τέλος της φυλακής Επικίνδυνοι πολίτες, φθηνά tricks Από παιδιά Μες στα μεροκάματα δουλειά Μες στης πολιτείας τα σκατά Για όσους φύγαν σαν να 'ναι πουλιά Όλα τα γραπτά για τη γειτονιά, η ζωή γυρνά Απ' το πουθενά, πάντα σταθερά Από παιδιά Μες στα μεροκάματα δουλειά Μες στης πολιτείας τα σκατά Για όσους φύγαν σαν να 'ναι πουλιά Όλα τα γραπτά για τη γειτονιά, η ζωή γυρνά Απ' το πουθενά, πάντα σταθερά Για τα παιδιά Αθήνα, κι όλα πάνε στραβά Αθήνα, κι όλα πάνε στραβά Για τα παιδιά Δύο-δέκα Επικίνδυνοι πολίτες Dani, Dani Τον πούλο