Geriye Dönemiyor

Kendini bir bulsa Alıp yerine bir koysa Kolay olurdu her şey Keşke emin olsa Gözünün dibinde Ama uzakta bir yerde Kağıt gibi buruşuyor Ve hayat onu fırlatıyor Zamanla alışıyor En azından öyle söylüyor Ne kadar istese de Artık geriye dönemiyor