Kitrino Fos

Κίτρινο μοιάζει το φως, και μου ανοίγεις την πόρτα

Δεν είσαι σίγουρος πια, αν ξημέρωσε ρώτα

Στον δρόμο περαστικοί, μας κοιτούν και γελάνε

Και μοιάζει σίγουρο πως είμαστε δεκαοκτώ

Kαι σπίτι γυρνάμε

Λίγο μετά θα ξυπνήσουμε απ' την φασαρία

Θα τρέξεις να βρεις μια δουλειά, είσαι είκοσι τρία

Το βράδυ για μπύρες στο μπαρ, με όσους μπορέσαν

Θα ψάχνεις για την συνταγή, ερώτηση απάντηση απλή

Για όσους χωρέσαν

Κίτρινο μοιάζει το φως, μα έχω χάσει την πόρτα

Και εσύ έχεις φύγει καιρό, για άλλων πλοίων τη ρότα

Γύρω μου κόσμος πολλύς, και όλοι κάπου μου φταίνε

Και δεν το είχα φανταστεί, πως θα ναι έτσι η ζωή στα είκοσι πέντε