Memoria da Noite

Madrugada, o porto adormeceu, amor

A lúa abanea sobre as ondas

Piso espellos antes de que saia o sol

Na noite gardei a túa memoria

Perderei outra vez a vida

Cando rompa a luz nos cons

Perderei o día que aprendín a bicar

Palabras dos teus ollos sobre o mar

Perderei o día que aprendín a bicar

Palabras dos teus ollos sobre o mar

Veu o loito antes de vir o rumor

Levouno a marea baixo a sombra

Barcos negros sulcan a mañá sen voz

As redes baleiras, sen gaivotas

E dirán, contarán mentiras

Para ofrecerllas ao Patrón

Quererán pechar cunhas moedas, quizais

Os teus ollos abertos sobre o mar

Quererán pechar cunhas moedas, quizais

Os teus ollos abertos sobre o mar

Madrugada, o porto despertou, amor

O reloxo do bar quedou varado

Na costeira muda da desolación

Non imos esquecer, nin perdoalo

Volverei, volverei á vida

Cando rompa a luz nos cons

Porque nós arrancamos todo o orgullo do mar

Non nos afundiremos nunca máis

Que na túa memoria xa non hai volta atrás

Non nos humillaredes nunca máis