Teatr Uczy Nas Zyc

Patrz, oto teatr, przyszedłeś, boś chciał Bo tu mądrzej lub chociaż zabawniej Bo wiadomo, kto gra Z kogo śmiech, nad kim łza I że nic się nie stanie naprawdę Nam wolno rolę odegrać i wyjść Nie musimy zabierać jej w życie Mylić jawy i snu To jest teatr i tu Kłamstwo swoje granice zna, bo Ten teatr tam, obok nas Nie zna granic patosu ni blagi Triumfuje Tartuffe Oklaskuje, kto żyw Nikt o królu nie krzyknie, że nagi Lecz co jest grane, czy dramat czy skecz Czy tragedia, czy farsa - któż zbada? Wiemy, jak mało kto Że odróżnia je to W której chwili kurtyna Kurtyna opada, kurtyna opada Patrz, oto teatr, przyszedłeś, boś chciał Bo tu mądrzej lub chociaż zabawniej Bo wiadomo, kto gra Z kogo śmiech, nad kim łza I że nic się nie stanie naprawdę Nam wolno rolę odegrać i wyjść Nie musimy zabierać jej w życie Mylić jawy i snu To jest teatr i tu Kłamstwo swoje granice zna, bo Ten teatr tam, obok nas Nie zna granic patosu ni blagi Triumfuje Tartuffe Oklaskuje, kto żyw Nikt o królu nie krzyknie, że nagi Lecz co jest grane, czy dramat czy skecz Czy tragedia, czy farsa - któż zbada? Wiemy, jak mało kto Że odróżnia je to W której chwili kurtyna Kurtyna opada, kurtyna opada Teatr uczy nas żyć Życie nas uczy udawać Teatr - wielka to sprawa Patrz, słuchaj Najlepiej - graj!