Stofnar Falla

Stofnar falla Stráin sölna. Stofnar falla. Stormur dauðans næðir alla. Ljóselskandi, langanþrungið Lífið fyllir öll þau skörð, Sækir fram í sigurvissu. Svo er strítt um alla jörð. Stríðsmenn falla. Hetjur hníga. Hjaðningum er stefnt til víga. Aldrei verður sæst á sakir. Sækja og verjast herjum tveim Sólskinsbörn og synir skuggans. Svo er strítt um allan heim. Tefld er drápskák tveggja herja, Tvíefld sókn og reynt að verja. Öllu tjaldað: erfðaheimsku, Afturhaldi, þræladygð Móti þroskans sókn til sigurs. Svo er strítt um alla byggð. Fallinn er hann Fjögramaki, Fyrr sem lyfti Grettistaki. Þó að hetja hnigi í valinn, Hefjum merkið fram skal stefnt. Syrgjum ei, en söfnum liði. Svo skal góðra drengja hefnt. Örn Arnarson (Magnús Stefánsson)