Mina eta Memoria

Gauez, begiak lausotuta,

izarretara begira.

Nisbat 6 urteko umea

galderetan lokartu da.

Loak eskutik heldu dio,

eta Hebrondik ametsetan,

oinez, ikusmira bultzatua abiatu da

harresian gora, abesten dijoa.

Oinez bide erdian,

itsasgora bezela, goruntz doa,

pauso bakoitzeko,

bat gutxiago egiteko,

bat gutxiago egiteko.

Esaidazu aita, zergatik etxean,

gorrotatzen gaituzten.

Nik palestina dut maite,

horregatik ez al gaituzte maite?

Nondik, munstro berdeak,

nondik, gauero galderetan,

mina baltzunetan.

Oinez bide erdian,

itsasgora bezela, goruntz doa,

pauso bakoitzeko,

bat gutxiago egiteko

bat gutxiago egiteko.

Esaidazu aita, zergatik etxean

gorrotatzen gaituzten.

Nik palestina dut maite,

horregatik ez al gaituzte maite?

Eta udazkena etorri zen jada.

Eta eraman zituen

hosto nekatuak.

Eta (udazkenak?) danaramat zuen

mina eta memoria, salbu.

Ederra, begietan,

gordeak ditut mina eta memoria.

Noizbait, noizbait, noizbait! (?)

Oinutsik gaude bide erdian!

(arabiarrez zatia)

Ohartu naiz, ohartu naiz eta bai, Palestinarra naiz.