จำใจดู

เอนกายอิงหมอน นอนก็นอนไม่หลับ

ไข้ใจมันคอยจะจับ ไข้มันจับกลางใจ

เพราะแฟนของพี่ตาหวาน แต่งงานกับหนุ่มบ้านใต้

บ้านพี่กับขวัญใจเอ๋ยมันก็ใกล้ชิดกัน ห้องน้องห้องนั้นพี่เคยดู

น้องแต่งเมื่อตอนกลางวัน

ค่ำมาน้องนั้นชวนกันจี๋จู๋

เห็นภาพมันตำลูกตา

ปวดใจแทบบ้า ไม่ดูก็ต้องดู

มานอนใจช้ำ ตามันจำภาพได้

โลกเอ๋ยทำไมทำไมโลกทำให้อดสู

เหลียวมองตรงห้องบ้านเขา เจ้าควงกันเข้าประตู

หน้าต่างพี่แง้มดูแล้วเขาทั้งคู่ดับไฟ อกเอ๋ยต้องจำใจดู

หึงเจ้าจริงจริงน้องนาง

แทบปีนหน้าต่างไปพังประตู

เหมือนหนามมันตำหัวใจ

นั่งมองร้องไห้ ไม่ดูก็ต้องดู

มานอนใจช้ำ ตามันจำภาพได้

โลกเอ๋ยทำไมทำไมโลกทำให้อดสู

เหลียวมองตรงห้องบ้านเขา เจ้าควงกันเข้าประตู

หน้าต่างพี่แง้มดูแล้วเขาทั้งคู่ดับไฟ อกเอ๋ยต้องจำใจดู

หึงเจ้าจริงจริงน้องนาง

แทบปีนหน้าต่างไปพังประตู

เหมือนหนามมันตำหัวใจ

นั่งมองร้องไห้ ไม่ดูก็ต้องดู