De Rode Draad

Een naald en rood draad op een steriele tafel Een spiegel in het midden van de verder lege ruimte In het gebroken wit reflecteert mijn bleke huid Een verlichte kamer als TL buizen van de avondwinkel Mijn huid tintelt Niet warm Niet koud Ik pak de naald met rode draad van de tafel En verbeeld me hoe deze secuur van sproet naar sproet wordt geweven Alsof het op zoek is naar de juiste weg Links, rechts, links, rechts Rechtdoor, rechtdoor, rechtdoor De rode draad begeeft zich via mijn onder- en bovenarm naar mijn schouder Ik voel mijn huid steeds strakker trekken Het doet geen pijn maar prettig is het ook niet Het voelt als hoe krassende nagels over een krijtbord klinken Het spoor trekt in een rechte lijn naar beneden over mijn blote rug Van mijn bovenste wervel tot aan mijn staartbeen Van mijn nieuwste emoties tot aan met mijn diepste herinneringen Het raakt iets wat het niet had mogen raken Iets wat ik altijd had weggeduwd De angst om controle te verliezen Is nu werkelijkheid Ik voel hoe de rode draad drie keer om mijn nek draait Hoe ik niks kan doen Hoe ik in paniek raak Hoe meer ik vecht Hoe strakker de draad Steeds minder zuurstof Ik krijg het benauwd Mijn lichaam verkrampt Al mijn spieren trekken samen Mijn hartslag schiet omhoog Bloed stijgt naar mijn hoofd Mijn adem stokt Ik krijg geen Ik krijg geen