Zwyczajne Cuda

Dajesz pocałunek w czoło, czysty jak jakiś kwiat Daje Tobie moje słowo, daje Jak ciepły wiatr na policzku Dajesz mi nadzieję na gorące lato Jak późnym latem klucze ptaków Dajesz mi nadzieję na rychłe powroty O, jak pięknie żyć! Nocami chodzić nad rzekę Piąć się jak pnącza od korzeni aż po kwiat Pnę się w twoją stronę Jak ciepły wiatr na policzku Dajesz mi nadzieję na gorące lato Jak późnym latem klucze ptaków Dajesz mi nadzieję na rychłe powroty Zwyczajne cuda dajesz mi nadzieje na to, że się uda Dajesz mi, no dajesz mi Dajesz mi, no dajesz mi Nadzieje na zwyczajne cuda Dajesz mi, no dajesz mi Nadzieję na to, że się uda