Leiðin Okkar Allra

Ég ætla mér út að halda,

örlögin valda því.

Mörgum á ég greiða að gjalda,

það er gömul saga og ný.

Guð einn veit, hvert leið mín liggur,

lífið svo flókið er.

Oft ég er í hjarta hryggur

en ég harka samt af mér.

Eitt lítið knús, elsku mamma,

áður en ég fer.

Nú er ég kominn til að kveðja,

ég kem aldrei framar hér.

Er mánaljósið fegrar fjöllin

ég feta veginn minn.

Dyrnar opnar draumahöllin

og dregur mig þar inn.

Ég þakkir sendi, sendi öllum.

Þetta er kveðjan mín.

Ég mun ganga á þessum vegi

uns lífsins dagur dvín.

Ég mun ganga á þessum vegi

uns lífsins dagur dvín.