Ah İstanbul

Ah İstanbul sendin rüzgar Ben yelken yürek, yolculuk var Ah İstanbul değil kader Aşk bir yolcu belki yoldaşı keder Boğazında sözleri gemilerle düğümlenen Sesine karışır her akşam segah nameler Göğsüne saplanmış bıçaklar gibi parlar Toprağının üstünde aynalılar Kavuşur iki sevgili karşı kıyıda Ve rüzgar buruşturur masmavi tenini Aşklar gibi geçip gidiyor zaman Bir sen kaldın ölümden saklanan Yar ey bu ölümsüzlük uykusundan uyanma ah uyanma Ah İstanbul sendin rüzgar Ben yelken yürek, yolculuk var Ah İstanbul değil kader Aşk bir yolcu belki yoldaşı keder