Son Mektup

Bir şafak saati yazıyorum İyi ezberle bu son mektup Sana son diye başladığım her satır da Düşecek bir kuytu bulurum. Beni yine kendine çeker hasret O kadar yoksun ki ben üşüyorum. Oysa ki kalsaydın kötü günlerim de sana Bir ömrü rehine veriyordum Beni düşünme boşver, Ben bakarım başımın çaresine. Geleceğe maziler engelken Dünyadan geçilir gözlerine. Ben hasretim hâlâ hasretine Gözlerinin kahvesine İnsan dağları dize getirip Özlem duyar mı "katiline"? Katledildik, Nice yollar sarf edildi Rüzgara boyun eğmiş biriyim Yeter ki biraz da "sen" getirsin! Hayallerim affedilsin Kalanların yükü nefret! Bana masal anlat İçinde sen ben "biz" kalalım sonu "senli" bitsin. Kazandığım tek hasret olsa da, Sevmiyorum yine kaybetmeyi! Ben kirpiklerinin sayısını bilirim, Aşk buna dahil demi? Off Sevsem yoksun, unutsam ölümüne uykum gelir. Kafama silah dayamış gibisin, Bir yanım zorunlu bir yanım senin . Seni ben gibi anlayamazlar! Beni sen gibi yıkamaz kimse. Bir çukurdayım ama yol bulamıyorum Derdimi anlayacak yok kimsem Bir demli çay koy seni anlatayım. Sonra gidersin daha vakit erken, "Gitme" bir kere olsun yüz çevirme benden! Sözlerinde kendimi aramak, Kuru bir çölde deniz aramak gibi. Yaklaş! Ben sana yakınım. Öyle ki ömürde son basamak gibi Uzun zaman oldu hatırlamıyorum, Bir anlık olsa da görsem seni Belki de iyileşir hançer izlerim Buna "hayatta kalmak" denir! Gökyüzü'mde güneş olmak var, Neden hep bana bulut oluyorsun? Senleyken sensiz yaşamayı, Hak etmedim beni boğuyorsun. Yine yoksun! Bir gün biter bu kabus uyansam izi kalır isminin Oysa ki herkese gülerek hikaye anlat Benim "küllüğüme" doluyorsun! Bana zararsın inan buna Ama sensiz kalınca durur bu kalp. Anlamı olmalı sensizliğin, Anlamı yoksa da yanımda kal Mas mavi bir denizdim oysa ki Damla damla beni kararttılar Yine biriktim Yine acı nefret karışımı zehir'im gibi bu şarkıda