Sevgi Dolu Dünyamız P2

Bütün beklenen mutlu günler Ertelendi yine yarınlara! Ayakta kalsam bile yorgunum Hayatta kalmak mucize bana! (hah) Sen değil misin beni ateşler de bırakıp kaçan? Ben değil miyim, yansam bile sana güller saçan? (Bahane üretme) Bahane üretme inancım aşkına güvenim kadar! (hah) Zararsınız bana uzak durun yine yarınlarımdan Çok şey koparttınız benden Yüzün görünmedi yalanlarından! İnsanı güvenmek öldürürmüş Anladım herşeyi rüyalarımda Seni bir ömür güldürebilirdim Ama kan var yine satırlarımda Papatyalar vaad'ettim sana Uyandırmadın kabuslardan! Ben kendimi ne zaman bulsam, Göz göze gelince yine kaybettim! Bana hayatımın en karanlık Anılarını yaşattın bunu bil Sana binlerce adım yaklaşmışken Beni en dibe, hep daha dibe ittin! (hah) Gitmezdin hani? Bu gemiyi en önde sen terk ettin Beni düşmanım o hâlde bırakmaz İnan herşeyi daha yeni fark ettim! Sana sevgi dolu bi' dünyanın İkinci resmini bırakıyorum! Herkesi sığdırdın o büyük kalbine Ben bizzat beni çıkarıyorum Bi' gram sabrım var zaten Şimdilik öylece birikiyorum Sana ne kadar kırılsam önemi yok hâlâ Kendime zar zor direniyorum Ben hala değişmedim Kendi yara'mı kendim kanatıyorum! Sana yenildiğin günden beri Aramıyorum seni sabr'etmiştim Gözlerinde ben varım hâlâ Beni gözlerine mi haps'etmiştin? (Haps'etmiştin) Yine bugünde kuşlara benden bahs'ettin mi? Sözlerinde var mıyım hâlâ? Beni sözlerinle defn'etmiştin Hiç bi' zaman özlemedin beni O son gidişin de fark'etmiştim! Bana dünyaları versen bile Eski günlerimi veremeyeceksin! Senden öyle gi'di'cem ki inan Yanacaksın, ama sönemeyeceksin! Benimle yürüdüğün her sokağın Yarısında tı'ka'nı'can geçemeyeceksin! Sana engel olmadım asla Gidiyorsan geri dönmeyeceksin! Beni her dakika his'se'di'cen Ama gözlerinle göremeyeceksin! Yaşamam dediğim her ne varsa Yaşattınız bana birer birer Sonu yok bu satırları devamlı yazdım Sayfalarımda hep olan biten Beni it ya da çek bu çukurdan Gece yıldızlara görünmeden! Yine karardı her yer günden güne tüketiyorum Boşver düşünme sen Koş gel bir kış günü mesela Senden umudumu yitirmeden! Benden bağını kopartsan bile Ben hâlâ sana kördüğüm'üm Yine hiç bir ressam pahalı kağıtlara Çizemedi sende ne 'gördüğümü' Sen yok'ken tek bi' tebessüm parçası bile Düşmedi hiç yüzüme ve Son kez susuyorum anlat sen Masum birisini nasıl öldürürüm? Günü gelince anlarsın Sana parlayan ışığın "söndüğünü" (hah)