Z Archiwum Twarzy (feat. Masia & Fokus)

Zdarzeń wiraże, obrazy i setki twarzy przede mną

Nie mam pamięci do naz-w-ybacz, że nie pamiętam

Chyba Cię nie kojarzę, na razie przy barze butelka

Odważy się zerkać i włazi – obrazi się nerka

"Hejka, poznaliśmy się przy wejściu, pamiętasz?

Dwa lata temu, na backstage'u, w jednym ze stu miast

Robiliśmy se zdjęcie, czemu nie chcesz u nas częściej grać?"

"To nie zależy ode mnie, cześć – im więcej drzew, tym ciemniej w las"

Kolejna twarz, fleszy blask, cieszy Was – mnie leczy jak mlecze na sars

Do rzeczy, wleczesz język – niweczysz czas

Polecisz jeszcze frazesy, że jestem star?

Niestety nie właszczę amnezji, tylko mnie śledzi źrenic setki par

Ubierz me Air Force One – same skarpetki sugestią

Że nie tak lekko mam, gdy zwiedzam wieczny serial – moda na fejmów

To nie fanaberia, maniery na pewno posiadam, nie pękaj – bariery nie legną

To realny Facebook, na zewnątrz mam limit na 5000 friendsów

Umiem w tłumie o samotności marzyć

To nie w dumie jest problem, wybacz – mogę nie kojarzyć

Każda bez skazy, chcą dać w rozmowie azyl – twarze

Tysiące twarzy, setki miraży

W zasadzie od początku chcę być w porządku i fair

To nie kwestia rozsądku, pucowania czy gier

Raczej słabo sprzyja temu n-ty wyjazd do sfer

Gdzie nawijam makaron ofiarom rzucanym na żer

Nie ukrywam, że jest mi przykro

Gdy ludzie witają mnie z ikrą, a z mojej strony zero synchro

Łupię na nich jednym okiem - cyklop

Drugie szuka, gdzie by zniknąć i możliwie szybko - nitro

Najzwyczajniej mam awarię bazy twarzy

Bez urazy, lecz rozkminiam od kilku razy

Pośród tych kolaży zdarzy mi się skojarzyć

A tak ciągła zadyma – strefa gazy – gdzie mój azyl?

Z czasem chorą rewię zamienił kolejny level

Teraz siedzę, jakąś postać mam po lewej, jestem pewien

Że kojarzę twarz, choć nieznane mi miejsce i czas

Pytam: "My się znamy?" – ona: "Widzę Pana pierwszy raz"

[Refren: Masia] x2

Umiem w tłumie o samotności marzyć

To nie w dumie jest problem, wybacz – mogę nie kojarzyć

Każda bez skazy, chcą dać w rozmowie azyl – twarze

Tysiące twarzy, setki miraży

Oni tak chcieliby, żebym był cały dzień tylko ich, żebym miał

Ten "swój" głos, mówił coś – "Powiedz coś, co za gość! Serio, wow!"

I masz gdzieś, co bym chciał, nie wiesz, że gdybym chciał, to byś tu stał

Już ze swoją ex – widzę po jej ustach

A to to, czego nigdy nie będziesz miał, (ciki blau)

Bo my, my nie jesteśmy jednymi z nich

Powiem więcej – że jesteśmy jednymi z "tych"

Nie wiem, co Ty tam sobie wyobrażasz, jeden na milion taki się wydarza

I gdy schodzimy na backstage ze sceny

Dostajemy więcej, niż potrzebujemy i Ty

I Twoje niepotrzebne problemy – udajemy, że się nimi interesujemy

Bo my, nie wiadomo czemu, ale tak jest

Obojętnie, co mi powiesz, to nie zagniesz, (mnie)

Mnie i właśnie ukradłem całą magię

(Gdzie) wymyśliłeś sobie nas dokładnie

Te tysiąc osób mówiąc: "Siema Fokus"

Przedstawiło mi się w ten sam sposób

"Wiem, że mnie nie zapamiętasz", otóż

Wiedz, że Cię nie zapamiętam – powtórz

Pierwszy z miotu, ej Ty, kto tu wiezie się na luzie? Ty się gotuj

Jesteś gotów? Ja jestem Fokus, witam z pokładu mojego samolotu

Hej, Ty? Nie, to mordki kotów – widać to tu z pułapu mojego lotu

Gdybyś tak chciał mi robić mniej kłopotów i żebyś tak miał troszeczkę polotu