Wyjście

Im bardziej do twarzy ci

Tym łatwiej do twarzy im

Bardziej do twarzy ci

Tym łatwiej do twarzy

Im bardziej do twarzy ci

Tym łatwiej do twarzy im

To by było na tyle, przedstawiania

To już koniec pchania i koniec starania

Początek wyjścia, twarzy zamiana

Pozostało nam już tylko zwinąć dywan

Ten czerwony

I zapomnieć od dzisiaj, że się czeka na plony

Ja przepraszam że do wejścia

Się pchałem zza ochrony

I przepraszam że nie powiedziałem sory

Taka prawda, taki los chory

Że się winy szuka tam

Gdzie najciszej dzwonią dzwony

Na to co my, każdy patrzy ale oślepiony

Każdy słyszy krzyki, ale ogłuszony

Ale co się dziwić

Takie wyniki jakie triki

Takie też bryki jakie za kliki pliki

Wszystko super tylko to się kończy w mig

I niefajnie jest gdy się ląduje z drugiej strony

Ja też, kiedyś byłem ignorantem

Pijałem piwo z blantem

I wciąż sypiając marnie

Kończyłem swój każdy piątek w wannie

I powtarzałem sobie że się uwziął świat na mnie

I użalałem się nad dolą ludzką nad światem

Nad całym ambarasem

Nad tym kto ma szansę, a kto przemija z czasem

Ludzie są źli, gdybym miał nad tym władzę

Przynajmniej mi można ufać, mam rację?

Nie nie nie, nie mów mi że

Kiedy, ronimy łzy, ronimy łzy za nas

Nie nie nie, nie mów mi że

Kiedy, ronimy łzy, ronimy łzy za nas

Nie nie nie, nie mów mi że

Kiedy, ronimy łzy, ronimy łzy za nas

Nie nie nie, nie mów mi że

Nie mów mi że

Nie nie nie, nie mów mi że

Kiedy, ronimy łzy, ronimy łzy za nas

Nie nie nie, nie mów mi że

Kiedy, ronimy łzy, ronimy łzy za nas

Nie nie nie, nie mów mi że

Kiedy, ronimy łzy, ronimy łzy za nas

Nie nie nie, nie mów mi że

Kiedy, ronimy łzy, ronimy łzy za nas