EYGLEIDDUR

Hvønn fanin heldur hann seg vera

Hann vildi vera kendur, hatta er krossurin hann má bera Síggji dreingjin allastaðnis eg fari

Hann rópar “hyggji eftir mær” og grenjar um at eg stari Hatta er lívið hann hevur valgt

Ringt at syrgja fyri eitt menniskja ið reypar sær um alt Uppmerksemi er tað einasta hann søkjir

Um tú ikki klárar hitan burdi tú fari út úr køkinum

Falskt smíl, følsk rím, følsk heild

Byrji at forvitnast um tingini ið ikki vera deild

Síggji dreingjin hvønn dag á einari nýggjari gøtu

Men eg havi ongantíð sæð hann í einari erligari løtu

Tað blívur seint nokkso skjótt

Bara feitt, einkji søtt

Sjálvt tey tungu rímini tey kennast onkursvegna løtt

Eg veit ikki um hann lýgur fyri okkum ella sær

Men har er stadigvekk ein spurningur ið manglar eitt svar

Hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hann spælir so forbanna sjálvsikkur

Men hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hann spælir so forbanna sjálvsikkur

Men hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur?

Hvør fanin er hann veruliga

Hann tosar nógv, fyri ein ið einki hevur at siga

Hvør er hann, tá hann ikki stendur á einum palli

Hvør er hann, um hann hvørki verur hoyrdur ella sæddur Hvat er aftanfyri alla arrogansuna og glansin

Tað líkjist bara ósikkurheit, frá einum distansi

Hvat eru veruleikarnir, hann faktiskt stríðist við

Er har nakar Marius, uttan eitt DC?

Og kanska har eru ting, hann ikki burdi deilt

Men eygu vilja síggja, og tey vilja síggja alt

Vit burdu sikkurt bara tosa, um hansara vers eru feit

Men sovornir spurningar teir koma, um tú preachar erligheit Veit hann hann er eygleiddur?

Veit hann hvør hann er?

Veit hann av at vit flenna at øllum ið hann ger?

Veit hann hvat vit hugsa, er tað tilvita?

Tit vita longu hvat eg veruliga vil vita

Hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur?

Hann spælir so forbanna sjálvsikkur

Men hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hann spælir so forbanna sjálvsikkur

Men hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hann spælir so forbanna sjálvsikkur

Men hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur? Hann spælir so forbanna sjálvsikkur

Men hvør er hann, tá ið eingin annar hyggur?