Thay Ma Lo Pal

ဟောင်းနွမ်းသွားတဲ့ မင်းရဲ့ဓာတ်ပုံလေးဟာ

ကိုယ့်ပိုက်ဆံအိတ်ထဲ အရင်လိုပါ

အေးချမ်းလွန်းတဲ့ မင်းရဲ့မျက်နှာလေး

တွေးမိတဲ့အခါ ခဏလောက်တွေ့ချင်လ်ိုက်တာ

ခြောက်သွေ့တိတ်ဆိတ်လွန်းတဲ့ ကိုယ့်နေ့ရက်များမှာ

အမှန်တကယ် အတိတ်မေ့သွားရင်ကောင်းမှာ

နားလည်မှုတွေနဲ့ တို့တည်ဆောက်ထားတဲ့ဘဝဟာ

အချိန်ရယ် တိုတောင်းလွန်းလိုက်တာ

ညှင်သာစွာ ပြုံးပြတတ်တဲ့နှုတ်ခမ်းပါးက

အမုန်းစကားဆိုတဲ့အခါ

ခုန်မင်စွာ ဖမ်းဆုပ်ခဲ့တဲ့လက်ဖဝါးလေးနဲ့

တွန်းဖယ်ထွက်ပြေးသွား

တစ်နေ့နေ့တော့ မေ့နိုင်မယ်ထင်ခဲ့တာ

ရာသီစက်ဝိုင်းတွေ အဆုံးသတ်မှာ

ဒီနေ့မနက်ကော ဖြစ်နိုင်မလား

ရင်ဘတ်ထဲက ငြင်းမြဲပါ

ဒီလိုသာ လုံးပါးပါးရင်းသံသရာလည်

ရစ်ပတ်တဲ့ကြိုးလေးတွေကိုချစ်မိနေ

ကိုယ့်အနာဂတ်က အဓိပ္ပာယ်မရှိတာ

မင်းပဲအသိဆုံးပါ

ကိုယ့်အသက်ရဲ့မှီတည်ရာ မင်းအပြုံးလို့ဖြေဆိုမယ်

ဘယ်လွယ်ပါ့မလဲ သဲလေးရယ်

သေမလိုပဲ သိရဲ့လားကွယ်

နောက်ဘဝများ ရှိခဲ့ပါရင်ကွယ်

မင်းအနားအမြဲနေလိုတယ်

ဘယ်လွယ်ပါ့မလဲ သဲလေးရယ်

သေမလိုပဲ သိရဲ့သားနဲ့

မင်းရဲ့အချစ်ကို အလေးထားပြီးကိုးကွယ်

အရာရာကို ငါစွန့်ပယ်ခဲ့

အဆုံးသတ် ရွေးချယ်မှု ငါမဖြစ်ခဲ့တော့

ဘယ်အရာကို ငါဖက်တွယ်မလဲ

မြက်ခင်းစိမ်းလေးဟာ

မင်းနင်းလျှောက်ဖို့အတွက်ကို သီးသန့်ဖြစ်တည်ခဲ့တာ

နှင်းစက်လေးများစိုနေတဲ့ အို,သစ်ရွက်လေးများဟာ

နင်မရှိတော့တဲ့ နေ့တွေမှာ

အလိုလိုညှိုးနွမ်းခြောက်သွေ့သွား

ကွဲအက်ကြေမွခဲ့ စိတ်ဒဏ်ရာ

ငါ့အခန်းတံခါးလေး ပိတ်ထားမှာ

ရင်ခွင်ထဲတိုးဝှေ့ခဲ့တဲ့ မင်းမျက်ဝန်းရဲ့အရိပ်

နာကျင်ဆဲ နှလုံးသားအတွက်တော့

ဖြေဆေးမရှိတဲ့ အဆိပ်

အိပ်စက်ခွင့်ပေးပါ ဒီဆောင်းညတွေမှာ

အမှောင်ဆုံးနေ့ရက်များ လွန်တဲ့အခါ

တို့နှစ်ယောက် တွေ့နိုင်မလား

ကိုယ့်အသက်ရဲ့မှီတည်ရာ မင်းအပြုံးလို့ဖြေဆိုမယ်

ဘယ်လွယ်ပါ့မလဲ သဲလေးရယ်

သေမလိုပဲ သိရဲ့လားကွယ်

နောက်ဘဝများ ရှိခဲ့ပါရင်ကွယ်

မင်းအနားအမြဲနေလိုတယ်

ဘယ်လွယ်ပါ့မလဲ သဲလေးရယ်

သေမလိုပဲ သိရဲ့လား