Dat ik na al die jaren nog eens schrijf heeft op zich niks om het lijf, geloof me
Je raadt nooit waar ik me bevind, de tip is ergens waar de wind heet is
'T is niet dat ik hier in madrid de hele dag te denken zit aan toen
En ik weet wel dat de regel geldt; ik word niet meer verondersteld te schrijven, maar luister...
Dit geloof je nooit, ik zit weer in die kroeg, waar je me zei dat je me nooit verlaten zou
Je schreef het met krijt, hier op de muur, en god het staat er nog altijd
Denk niet dat ik met deze brief smeken wil nee asjeblief, geloof me
'T is echt niet dat ik je hier mis, ik zie ook nooit je beeltenis voor me, je schouder, je haar
Ik feest, drink en heb plezier en geen een keer denk ik was ze nu maar hier
En zelfs 's nachts alleen in bed, nooit verlicht je silhouet m'n dromen
Maar luister dit...
Geloof je nooit, ik zit weer in die kroeg, waar je me zei dat je me nooit verlaten zou
Je schreef het met krijt, hier op de muur, en god het staat er nog altijd
En dat je van mij was, m'n lief
En hoe ik toen dacht dat dat voor altijd zo zou zijn
Dat geloof je nooit
