Hoosham Bebar

میبرزند ز مشرق، شمع فلک زبانه ای ساقی صبوحی، درده می شبانه وای گر سنگ فتنه بارد فرق منش سپر کن گر تیر طعنه آید جان منش نشانه وای عقلم بدزد و لختی چند اختیار و دانش عقلم بدزد و لختی چند اختیار و دانش هوشم ببر زمانی تا کی غم زمانه هوشم ببر زمانی تا کی غم زمانه وای صوفی و کنج خلوت، سعدی و طرف صحرا صوفی و کنج خلوت، سعدی و طرف صحرا صاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانه صاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانه وای میبرزند ز مشرق، شمع فلک زبانه ای ساقی صبوحی، درده می شبانه وای گر سنگ فتنه بارد فرق منش سپر کن گر تیر طعنه آید جان منش نشانه وای عقلم بدزد و لختی چند اختیار و دانش عقلم بدزد و لختی چند اختیار و دانش هوشم ببر زمانی تا کی غم زمانه هوشم ببر زمانی تا کی غم زمانه وای صوفی و کنج خلوت، سعدی و طرف صحرا صوفی و کنج خلوت، سعدی و طرف صحرا صاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانه صاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانه وای