Adame Pooch

مُوا برم تنها بَشُم تنها فقط وا سایَه خو ساعت تلخ رفتِنِن مه خوب اَفهمُم غایَه خو دو روز تلخ زندگی قصه تلخ مُردِنَه امید یک روز زندگی دنبال خو وا گور بردنَ ای دل دِگَه گولُم مَزَن مه بِشتِه گولِت ناخارُم برگشتِن اینین ای سفر دُمبال خو بِی تو نابَرُم ای دل دِگَه گولُم مَزَن مه بِشتِه گولِت ناخارُم برگشتِن اینین ای سفر دُمبال خو بِی تو نابَرُم آدم پوچی مثل مِه کجا بره که جاش بَشه با چه زبونی گَپ بزن تا یکی آشناش بشت موام از ایجا دور بشم جایی برم که چوک اَرُم غیر از خیال خوب خوم هیچی نَهستَه تو سرم ای دل دِگَه گولُم مَزَن مه بِشتِه گولِت ناخارُم برگشتِن اینین ای سفر دُمبال خو بِی تو نابَرُم ای دل دِگَه گولُم مَزَن مه بِشتِه گولِت ناخارُم برگشتِن اینین ای سفر دُمبال خو بِی تو نابَرُم ای دل دِگَه گولُم مَزَن مه بِشتِه گولِت ناخارُم برگشتِن اینین ای سفر دُمبال خو بِی تو نابَرُم دُمبال خو بِی تو نابَرُم دُمبال خو بِی تو نابَرُم